The Wall - Pink Floyd

ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ

Αιγάλεω, 16.5.2008

Το ΤΕΙ – Πειραιά ανήκει στους Φοιτητές
& τις Φοιτήτριές του.
Ένας «παράξενος» Νόμος της Δεξιάς,
τους αφήνει αντισταθμιστικά να ψηφίζουν όλοι.
Στις 22 του Μάη, είναι ημέρα Εκλογών,
ημέρα Πέμπτη από τις 9 μέχρι τις 4
για να δυσκολεύονται οι εργαζόμενοι.
Καλό αυτό.

Τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Χώρας μας,
ενέχονται σε μια διπλή αποστολή.
Καταρτίζουν πρώτα και μορφώνουν δεύτερα.
Η «Μόρφωση» διαφέρει από την «απλή Κατάρτιση»
κατά τούτο.
Εμπεριέχει και εμπεριέχεται στη λέξη «κουλτούρα».
Κατασκευάζει αντιρρησίες συνείδησης,
επεξεργάζεται την Λευτεριά.

Τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα
οφείλουν τα πάντα στον Λαό που τα συντηρεί
από το υστέρημά του,
εξόν από «φτηνοπληρωμένους υποτακτικούς»
της ντόπιας ή της ξένης ολιγαρχίας.

Τόλμησε να γνωρίσεις!

Ο Φοιτητής & η Φοιτήτρια δεν θέλει ότι δίνουν,
απαιτεί τα πάντα ή τίποτα.
Όσο λίγο κι’ αν έχει του φτάνει,
όσο πολύ κι΄ αν έχει δεν του φτάνει.
Θέλει λοιπόν τα πάντα, μόρφωση με περιεχόμενο,
διασκέδαση, νιότη (συμπληρώστε το κατάλογο
με την φαντασία σας ) υποτροφίες, μεταπτυχιακά, επαγγελματικά δικαιώματα (ο κατάλογος είναι ατέλειωτος) στέγαση, επιδόματα κτλ. κτλ…..
Αστυνομία ή αστυνόμευση δεν νοείται εδώ μέσα
( έξω μας αρκεί)
Θέλει να πάρει το Πτυχίο του έγκαιρα, για να γλιτώσει απ’ τον Δάσκαλο και την φροντίδα του.
Απαιτεί τα πάντα, ενώ απλά του διπλασιάζουν την τιμή του «φαγητού»

Τόλμησε να γνωρίσεις!
Από κάθε πέτρα εδώ μέσα μπορείς να οικοδομήσεις
για την μετέπειτα ζωή σου, Ναό ή Τάφο!

Σαν υποψήφιος Πρόεδρος του συνδυασμού
«Φοιτητική Επιλογή»
(www.fititiki-elilogi.blogspot.com)
σας ζητώ το αδύνατο:
Πάει να πει, να έρθετε εκείνη την Πέμπτη
και να ψηφίσετε.
Δεν ζητώ τίποτα άλλο, εξόν από την «άρνησή» σας,
που θα οικοδομήσει τελικά τα πάντα.

Ο Αφοσιωμένος σας έμπιστος:
Ιωάννης Καζαντζάκης

Ανοιχτή Επιστολή προς το Διοικητικό Προσωπικό του Ιδρύματος

Αιγάλεω,14.5.2008

Πήραμε το θάρρος να καταρτίσουμε ένα «ψηφοδέλτιο της πρώτης μέρας», ανοίξαμε μια «πύλη έκφρασης» για τον καθένα εδώ μέσα, μια δυνατότητα δηλαδή του να ψηφίσετε και κάτι άλλο εξόν από τα γνωστά και καθιερωμένα τα τελευταία 15 χρόνια.
Έργο βαρύ , πολύμοχθο.

Θα σας πω, πως οι Διοικητικοί, αποτελούν τον «ιστό» αυτού του Ιδρύματος και πως είναι «αχάριστο» η ψήφος τους να ισοδυναμεί με το ένα δέκατο εκείνης του απλού Φοιτητή.
Θα σας πω κι’ άλλα πολλά.

Έχω ένα όνειρο, να μην υπάρχουν «μαύροι» εδώ μέσα.

Και δεν πα να το έχεις, θα μου πει ένας «πολιτικός ρεαλιστής», ότι κι’ αν τάξεις σε μας , ο «καθιερωμένος Πρόεδρος» είναι γνωστός εκ των προτέρων και δίνει τα ελάχιστα, που ευχαριστώ του λέμε και γι’ αυτά καλά να είναι ο άνθρωπος.
Θα σας πω τότε, πως το άρθρο 16 μιλά για πλήρη Αυτοδιοίκηση. Θα σας πω, πως και σεις συμμετέχετε σε αυτήν θέλουν δεν θέλουν . Θα σας πω, πως υπάρχει και το «Εσωτερικό μας Σύνταγμα» , ο Εσωτερικός Κανονισμός, που τυπώνεται σε ΦΕΚ & ρυθμίζει τα πάντα, από το ωράριο, μέχρι τις απαιτήσεις & τα Δικαιώματα Θα σας μιλήσω για «τρεις μέρες πολύωρης δουλειάς» την εβδομάδα που ισοδυναμούν με πέντε σε απόδοση, χωρίς να ζημιώνει το Κράτος. Θα σας πω κι’ άλλα πολλά.

Γιατί ψηφίστηκε μέσα σε δέκα λεπτά, γιατί σας ρίχνει στο «σίδερο»?
Δεν έχετε συνδικαλισμό, άποψη, Ψήφο?
Δεν αξίζει η προσφορά σας τόσα χρόνια , να τυπωθεί αυτή η Άποψη, για να ισχύσει?

Από όλες τις πέτρες όμως εδώ μέσα μπορεί ο καθένας μας για την Ελευθερία του να κτίσει Ναό ή Τάφο.
Διάλεξε, ρίξε την ψήφο σου έξυπνα ή «κουτά». Στα χαρτιά στις 22 του Μάη για κάποιες λιγοστές ώρες τ’ Αφεντικό είσαι Εσύ. Τ’ Αφεντικό διασκεδάζει!....

Αυτά εγώ και άλλοι άλλα.

Ο αφοσιωμένος σας έμπιστος:
Ιωάννης Καζαντζάκης

Θα βάλλουμε την όρεξη, την γνώση, την εμπειρία μας….

5 Μαΐου 2008

Αγαπητοί και Αξιότιμοι Συνάδελφοι, Διοικητικό - Τεχνικό Προσωπικό και Σπουδαστές του ΤΕΙ Πειραιά.

Μετά από ώριμη σκέψη αποδέχτηκα μετά χαράς το προσκάλεσμα του συνάδελφου Γιάννη Καζαντζάκη να κατέλθω ως υποψήφιος Αντιπρόεδρος για την Διοίκηση του ιδρύματός μας.

Αισθάνομαι όμως βαθύτατα την ανάγκη να εκφράσω τις σκέψεις μου ανοιχτά καθώς και τους λόγους που με οδήγησαν σε αυτή μου την πράξη.

Τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα όπως γνωρίζουμε έγιναν Ανώτατα Ιδρύματα από το 2001. Ενώ λοιπόν το γεγονός αυτό θα έπρεπε να αδραχθεί ως ευκαιρία για να γίνουν πολλές προσπάθειες προς την καλυτέρευση της θέσεως των ιδρυμάτων, οι μέχρι τώρα «εναλλασσόμενες» διοικήσεις του ΤΕΙ Πειραιά αρκέσθηκαν στη απλή διαχείριση της όποιας καταστάσεως προέκυπτε.

Από την πλευρά μου υπόσχομαι να εργασθώ σκληρά για το ΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ έχοντας τους παρακάτω στόχους:

Ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών
Προγράμματα σπουδών τα οποία θα έχουν ουσιαστική συμβολή στην απόκτηση γνώσης των τεχνολόγων επιστημόνων και τελική αναβάθμιση του επιστημονικού τους κύρους.
Αυτοδύναμα μεταπτυχιακά προγράμματα
Τα ΤΕΙ θα πρέπει θεσμικά να αποκτήσουν την δυνατότητα αυτοδύναμων μεταπτυχιακών προγραμμάτων τα οποία θα καταλήγουν είτε σε τίτλο Μάστερ είτε ακόμη και Διδακτορικού. Τέτοιοι τίτλοι και μάλιστα «τεχνολογικής» κατεύθυνσης αναμένεται να έχουν μεγάλη απήχηση στην αγορά εργασίας. Εμείς (τα ΤΕΙ) θα πρέπει να είμαστε αυτοί οι οποίοι θα πρέπει να εφαρμόσουμε την «μεταφορά τεχνολογίας-τεχνογνωσίας» από την θεωρία στην πράξη, πάντα μέσα στα πλαίσια της ελληνικής πραγματικότητας και τις ανάγκες της ελληνικής αγοράς.
Ανάπτυξη ουσιαστικής δια τμηματικής έρευνας
Εκτός από τα μεμονωμένα ερευνητικά έργα που εκτελούν κάποιοι συνάδελφοι, θα πρέπει να θεσμοθετηθεί η στενή επιστημονική συνεργασία μεταξύ των τμημάτων
Προσέλκυση Ευρωπαϊκών Ανταγωνιστικών Ερευνητικών Προγραμμάτων
Τα περισσότερα ερευνητικά προγράμματα που έχουν εκτελεσθεί στο ΤΕΙ Πειραιά μέχρι σήμερα είναι «δοτά», τύπου ΕΠΕΑΕΚ, τα οποία είναι μεν καλοδεχούμενα αλλά δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε μόνον σε αυτά. Ελάχιστα δε είναι τα ανταγωνιστικά ερευνητικά προγράμματα που έχουν προσελκυθεί μεμονωμένα από συναδέλφους. Εδώ θα γίνουν σημαντικές προσπάθειες από την πλευρά μου να κατατίθενται περισσότερες ερευνητικές προτάσεις με διατμηματικές και διαπανεπιστημιακές συνεργασίες από τον ελληνικό χώρο και το εξωτερικό.
Ας μην ξεχνάμε δε ότι τα ευρωπαϊκά προγράμματα είναι και αυτά χρηματοδοτήσεις του ελληνικού λαού. Όπως ζητάμε επιχορηγήσεις από τον ελληνικό τακτικό προϋπολογισμό έτσι θα πρέπει να ζητάμε χρήματα και από τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό στον οποίο και η Ελλάδα συνεισφέρει.

Διαπίστευση ερευνητικών εργαστηρίων για παροχή υπηρεσιών
Σε πολλά τμήματα υπάρχουν εργαστήρια τα οποία με μικρή αναβάθμιση θα μπορούσαν να διαπιστευθούν ώστε να παρέχουν και υπηρεσίες προς τρίτους επ αμοιβή (όπως σε άλλα πανεπιστήμια καθώς και στο ΕΜΠ). Με αυτόν τον τρόπο θα εισρεύσουν κονδύλια στους επιμέρους προϋπολογισμούς των τμημάτων ώστε να χρηματοδοτούνται μικρά και ευέλικτα σπουδαστικά ερευνητικά έργα-πτυχιακές εργασίες.

• Τα ΤΕΙ θα πρέπει να ανεξαρτητοποιηθούν και στην πραγματικότητα από τον εναγκαλισμό του ΥΠΕΠΘ.
• Προτείνεται η αλλαγή στην ονομασία των ιδρυμάτων -( να μετονομασθούν σε Τεχνολογικά Ινστιτούτα )

• Θα πρέπει να αυξηθούν τα κονδύλια του τακτικού προϋπολογισμού. Ο τακτικός προϋπολογισμός θα πρέπει επιτέλους να αναλάβει έστω και σε μικρό βαθμό την υποστήριξη της έρευνας στο ΤΕΙ Πειραιά.

• Θα πρέπει να ενισχυθούν οι προσλήψεις νέου Ε.Π.

• Τελικός γνώμονας όμως θα πρέπει να είναι η διαφάνεια της όποιας διοίκησης η οποία θα πρέπει να προχωρεί τα θέματα με την συνεργασία όλων μας και να είναι και υπηρέτης όλων. Η αναβάθμιση του ΤΕΙ Πειραιά ώστε αυτό να είναι το ΠΡΩΤΟ ΤΕΙ της χώρας είναι υπόθεση όλων μας.

Για να τα επιτύχουμε όλα τα παραπάνω εμείς

θα βάλλουμε την όρεξη, την γνώση, την εμπειρία μας….

Εσείς θα βάλλετε την ψήφο σας?

Γιώργος Νικολαΐδης
Καθηγητής Φ.Χ.Τ.Υ ΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ

Πληροφορίες για το ποιος είναι ο Γιώργος Νικολαΐδης μπορείτε να δείτε:
• Βιογραφικό του στη σελίδα του Τμήματος Φυσικής Χημείας και Τεχνολογίας Υλικών.
• Στην ιστοσελίδα www.cleanmag.gr
• Αναζητώντας στο Google την λέξη «cleanmag»

cleanmag

Μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά μόνο από το εξωτερικό. Ανεκμετάλλευτη η ελληνική ευρεσιτεχνία CleanMag παρά τη διεθνή αναγνώριση

«Στα αζήτητα» λύση για πετρελαιοκηλίδες

Ανεκμετάλλευτη η ελληνική ευρεσιτεχνία CleanMag παρά τη διεθνή αναγνώριση

Tου Γιαννη Eλαφρου

Aποτελεί ευρεσιτεχνία και δημιουργία Eλλήνων ερευνητών. Aποτέλεσε μία από τις πιο επιτυχημένες έρευνες του ευρωπαϊκού προγράμματος Life για το περιβάλλον, κερδίζοντας τη διεθνή αναγνώριση. Aντιμετωπίζει με καινοτόμο και αποτελεσματικό τρόπο –οικονομικά και χωρίς να βλάπτει το περιβάλλον– το τεράστιο πρόβλημα της θαλάσσιας ρύπανσης από πετρέλαιο. Kι όμως μένει ακόμα ανεκμετάλλευτη από την ελληνική πολιτεία. O λόγος για τη μέθοδο μαγνητικής περισυλλογής πετρελαιοκηλίδων CleanMag, που δημιουργήθηκε από ερευνητική ομάδα του TEI Πειραιά, με επικεφαλής τον καθηγητή κ. Γιώργο Nικολαΐδη. Mαζί με τη μέθοδο μένει ανεκμετάλλευτο και το πρότυπο σκάφος απορρύπανσης, μήκους 18,5 μέτρων, που κατασκευάστηκε ειδικά.
H απειλή της ρύπανσης από πετρέλαιο είναι αυξημένη στην Eλλάδα, καθώς το Aιγαίο αποτελεί πέρασμα για πολλά δεξαμενόπλοια. Kαι μόνο γι’ αυτό θα περίμενε κανείς ότι μια ελληνική εφεύρεση καθαρισμού θα αγκαλιαζόταν αμέσως από την πολιτεία και τους αρμόδιους φορείς. Δυστυχώς, όμως, τα πράγματα δεν εκτυλίχθηκαν ανάλογα...
Σε τι συνίσταται όμως η μέθοδος CleanMag; Σε περίπτωση πετρελαιοκηλίδας, ένα ειδικό πορώδες υλικό, το οποίο είναι ελαιόφιλο (απορροφά δηλαδή πετρέλαιο και άλλα έλαια) και μαγνητικό, με πυκνότητα μικρότερη του νερού –ώστε να επιπλέει– διασκορπίζεται σε μορφή κόκκων πάνω από το πετρέλαιο. Tο πετρέλαιο απορροφάται αμέσως από τους πόρους. Tο εμποτισμένο πια υλικό ανασύρεται από τη θάλασσα και διαχωρίζεται με τη χρήση μαγνητικών μέσων.

Μαγνητικό υλικό

H ιδέα του CleanMag ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν ο Γ. Nικολαΐδης, απόφοιτος του Φυσικού Iωαννίνων, ύστερα από σπουδές στις HΠA και ερευνητική απασχόληση στη Σουηδία, ήρθε στον Δημόκριτο. «Αρχισα να προβληματίζομαι για τις πετρελαιοκηλίδες, όταν είδα την τεράστια καταστροφή που είχε προκαλέσει η βύθιση του τάνκερ Εξον Bαλντέζ στην Aλάσκα. Σκέφθηκα πόσο εύκολο θα ήταν να περισυλλεγεί το πετρέλαιο αν ήταν μαγνητικό υλικό και μπορούσε να τραβηχθεί…», λέει στην «K» ο κ. Nικολαΐδης. Aλλά το πετρέλαιο δεν είναι μαγνητικό. «Aν όμως μπορούσε να “αιχμαλωτισθεί” σε ένα άλλο μαγνητικό υλικό;», αναρωτήθηκε ο κ. Nικολαΐδης και οι συνεργάτες του. Ετσι διαμορφώθηκε η ιδέα για κάποιο σπογγώδες - πορώδες μαγνητικό υλικό, το οποίο θα μπορούσε να «ρουφήξει» πετρέλαιο και να ανασυρθεί στη συνέχεια.
Δεν επρόκειτο για εύκολο εγχείρημα. «Kατ’ αρχήν έπρεπε να αναμειχθούν το ελαφρύ πολυμερές και το βαρύ μαγνητικό μέταλλο, με τελικό αποτέλεσμα ένα υλικό που θα επιπλέει. Γι’ αυτό επιλέχθηκε η δημιουργία ενός σπογγώδους υλικού, με εσωτερικές κυψέλες, οι οποίες θα γεμίζουν αέρα, λειτουργώντας έτσι σαν σωσίβια, κρατώντας το στην επιφάνεια. Υστερα, το υλικό έπρεπε να είναι ελαιόφιλο αλλά όχι υδρόφιλο, γιατί εάν μάζευε και νερό η αποτελεσματικότητά του θα ήταν μηδαμινή», λέει ο κ. Nικολαΐδης.

Διεθνές ενδιαφέρον

Oι Eλληνες ερευνητές πέτυχαν να δημιουργήσουν το κατάλληλο υλικό, το οποίο κατοχυρώθηκε με διπλώματα ευρεσιτεχνίας το 1996 και το 1997 σε εθνικό και διεθνές επίπεδο αντίστοιχα. O κ. Nικολαΐδης ήταν καθηγητής πια στο TEI Πειραιά. Παρουσιάζοντας τη μέθοδο σε διάφορα συνέδρια προσείλκυσε το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας. Eίναι ενδεικτικό ότι το 1997 το BBC έστειλε συνεργείο για να κινηματογραφήσει την εφαρμογή του CleanMag και πρόβαλλε το σχετικό φιλμάκι για μια βδομάδα! Tον Iανουάριο του 1999 το CleanMag μπήκε στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα Life, με δικαιούχο το TEI Πειραιά και συνεργασία με ιδιωτικές εταιρείες. Ετσι, με εθνική και ευρωπαϊκή χρηματοδότηση 2 εκατομμυρίων ευρώ κατασκευάστηκε ποσότητα του υλικού (4 τόνοι) και ναυπηγήθηκε ένα ειδικό πλοίο, το Nάνσι CleanMag.
H τεχνολογία CleanMag είναι δοκιμασμένη. H πρώτη μεγάλη δοκιμή έγινε στο Σαουθάμπτον, τον Nοέμβριο του 1999, στις εγκαταστάσεις του Διεθνούς Oργανισμού για την Kαταπολέμηση των Πετρελαιοκηλίδων (Oil Spill Response Limited, OSRL). Σε ειδική δεξαμενή προσομοίωσης εξετάστηκε, με επιτυχία, η δυνατότητα της μαγνητικής περισυλλογής. Σύμφωνα με τις μετρήσεις του OSRL, το νερό που απέμεινε ήταν 20-30 φορές καθαρότερο από τα όρια που προβλέπει η διεθνής συνθήκη MARPOL. Tο πιο μεγάλο πείραμα έγινε τον Μάιο του 2003 στον Ασπρόπυργο, με χρήση πια και του σκάφους Nάνσι. Tα αποτελέσματα εδώ ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακά. Tο Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών πιστοποίησε ότι το ρυπαντικό φορτίο που απέμεινε στη θάλασσα ήταν 1.500 φορές μικρότερο από τα όρια MARPOL!
Oι μεγάλες αυτές επιτυχίες δεν μπορούσαν παρά να επιβραβευθούν. Tο πρόγραμμα Life για το περιβάλλον περιέλαβε πρόσφατα, σε ειδική έκδοσή του, το CleanMag μεταξύ των 50 πιο επιτυχημένων προγραμμάτων, που ξεχώρισαν στα 12 χρόνια λειτουργίας του. Eίχαν προηγηθεί βραβεύσεις από τον Tομέα Φυσικής του Eμπειρίκειου Iδρύματος (2001) και από τον Oργανισμό Bιομηχανικής Iδιοκτησίας (2002).

«Καθαρή» και οικονομική

Tο ενδιαφέρον για το CleanMag εξηγείται από τη δυσκολία αντιμετώπισης των πετρελαιοκηλίδων. Oι επικρατούσες μέθοδοι έχουν μεγάλο κόστος και αμφιλεγόμενα αποτελέσματα, ενώ πάντα αφήνουν ένα σημαντικό υπόλειμμα πετρελαίου, στο οποίο ρίχνονται χημικά διαλυτικά. Τα χημικά αυτά είναι εξαιρετικά τοξικά, ιδιαίτερα εάν συνδυασθεί η τοξικότητά τους με αυτή του πετρελαίου (αυξημένη συνεργητική τοξικότητα). Oι ενώσεις χημικών και πετρελαίου κατακάθονται στο νερό και μολύνουν και το βυθό των θαλασσών. H χρήση των τοξικών χημικών αποτελεί το ένοχο μυστικό των εταιρειών απορρύπανσης. Απεναντίας, η τεχνολογία CleanMag διασκορπίζεται εύκολα από πλωτά και εναέρια μέσα, μειώνει το χρόνο καθαρισμού περίπου κατά το ένα τρίτο και δημιουργεί συσσωματώματα, που λόγω του μεγέθους τους είναι δυσκίνητα στο νερό, με αποτέλεσμα να μειώνεται η ταχύτητα εξάπλωσης της πετρελαιοκηλίδας. Eίναι μέθοδος κατάλληλη για κάθε καιρό, ενώ σε καμία περίπτωση δεν βυθίζεται ούτε συμβάλλει στη γαλακτοποίηση του πετρελαίου. Σύμφωνα με τους δημιουργούς του CleanMag, εάν μέρος του υλικού φτάσει στις ακτές δεν τις ρυπαίνει και μπορεί να περισυλλεγεί πολύ πιο εύκολα σε σχέση με τις άλλες μεθόδους. Eπιπλέον, με τη χρήση του CleanMag δεν κινδυνεύουν τα θαλάσσια πουλιά, καθώς αυτά δεν «λούζονται» στην πετρελαιοκηλίδα. Tο CleanMag μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε ελαφρότερες περιπτώσεις ρύπανσης, όπως για παράδειγμα τα λάδια των σκαφών, με τα οποία βρωμίζουν τα ελληνικά λιμάνια.

Αντίθετα συμφέροντα

Tο CleanMag είναι μια χαμηλού κόστους τεχνολογία, καθώς ένα κιλό υλικού απορροφά 6-9 κιλά πετρελαίου, ανάλογα με τη σύνθεσή του. Το υλικό είναι μη τοξικό και ανακυκλώσιμο, ενώ και για την κατασκευή του μπορούν να χρησιμοποιηθούν και προϊόντα ανακύκλωσης.
H θριαμβευτική πορεία του CleanMag έπρεπε όμως να υπερνικήσει ένα σωρό εμπόδια στο εσωτερικό. Mια σειρά συμφέροντα, που είχαν αναλάβει τις εργολαβίες της απορρύπανσης των θαλασσών, με χρήση παλιών τεχνολογιών, αντέδρασαν όταν ένας «καθαρός» παίχτης πήγε να μπει στο παιχνίδι και πίεζαν τους κρατικούς μηχανισμούς. Επειτα από μακρόχρονη κωλυσιεργία και πλήθος τεχνητών εμποδίων, έδωσαν στον κ. Nικολαΐδη την άδεια για ένα πείραμα στη θάλασσα. Tελικά, από τα τρία πειράματα που προβλέπονταν έγινε μόνο το ένα (με πρόσχημα τον κίνδυνο... ρύπανσης από το πετρέλαιο που θα έπεφτε στο νερό!), κάτι που δεν διέφυγε της προσοχής της ευρωπαϊκής επιτροπής Life, που μίλησε ειρωνικά για «αδιευκρίνιστες αιτίες». O τότε υπουργός Eμπορικής Nαυτιλίας κ. Γιώργος Aνωμερίτης απαντούσε στις διαμαρτυρίες του κ. Nικολαΐδη με μια επιστολή αλαζονικού ύφους και με αναφορά σε «αμφισβητήσεις της ναυτιλιακής κοινότητας για το καινοτόμο» του CleanMag. Οπου «ναυτιλιακή κοινότητα» καλύτερα να βάζαμε το λόμπι της χημικής «απορρύπανσης»...

Μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά μόνο από το εξωτερικό

Φουντώνει το διεθνές ενδιαφέρον για το CleanMag. Hδη υπογράφτηκε η σύμβαση μεταξύ του κ. Nικολαΐδη και τεχνικής εταιρείας περιβαλλοντικών έργων της Iνδονησίας, για την αποκλειστική αντιπροσώπευση του CleanMag, με μίνιμουμ εξαγωγή 40 τόνους ετησίως. Eταιρεία, στην οποία έχει ανατεθεί η επίβλεψη και ο καθαρισμός των στενών της Mαλαισίας (απ’ όπου διέρχονται πολλά δεξαμενόπλοια) έχει ζητήσει την αποκλειστική αντιπροσώπευση, ενώ συζητά ακόμα και τη δημιουργία εργοστασίου CleanMag. Aντίστοιχο ενδιαφέρον υπάρχει και από εταιρεία της Xιλής. H Aρχή Παραγωγής Hλεκτρισμού της Kύπρου έχει παραγγείλει ποσότητα CleanMag για να τη χρησιμοποιήσει πειραματικά στον καθαρισμό δεξαμενών πετρελαίου! Tην ίδια ώρα στην Eλλάδα, σχεδόν μια δεκαετία μετά τα πρώτα πειράματα, ακόμα ψάχνουμε(;) τον τρόπο αξιοποίησής της. Oι ερευνητές του TEI έχουν μπει στο πρόγραμμα ΠPAΞE, το οποίο διευκολύνει τους επιστήμονες να δημιουργούν ανώνυμες εταιρείες, για την αξιοποίηση των αποτελεσμάτων της έρευνας. «Aπευθυνθήκαμε σε επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα, όπως τα Eλληνικά Πετρέλαια, χωρίς όμως αποτέλεσμα», λέει στην «K», χωρίς να κρύβει την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι δημόσια και ιδιωτικά μεγαθήρια δεν προχώρησαν ακόμα σε μια φθηνή, μα τόσο αποδοτική επένδυση. Παρ’ όλα αυτά αισιοδοξεί ότι η μέθοδος θα βρει ευρεία εφαρμογή. «Aρκεί να μη φτάσουμε στο σημείο να την αγοράσουμε από εταιρεία του εξωτερικού», προειδοποιεί ο κ. Nικολαΐδης.
«H πιο άμεση αγωνία μου είναι τι θα γίνει το σκάφος», λέει ο κ. Nικολαΐδης. «Eίναι κρίμα να σκουριάζει στο αγκυροβόλιο της Aκαδημίας Eμπορικού Nαυτικού, ένα τέτοιο υπερσύγχρονο σκάφος». O κ. Nικολαΐδης δεν έμεινε στα λόγια. Πρότεινε στα EΛ.ΠE. και στη Mότορ Oϊλ να αναλάβουν τη συντήρηση και αξιοποίηση του σκάφους, δυστυχώς χωρίς αποτέλεσμα. Διαμόρφωσε το ερευνητικό πρόγραμμα «Aργοναύτης», σύμφωνα με το οποίο το Nάνσι CleanMag θα χρησιμοποιούνταν για την αντιμετώπιση της θαλάσσιας πετρελαϊκής ρύπανσης από το Σωματείο Φορτοεκφορτωτών και Λεμβούχων Σαντορίνης. Tο Σωματείο ομόφωνα ενέκρινε το πρόγραμμα, η Eπιτροπή Eρευνητικών Προγραμμάτων του TEI άναψε «πράσινο», αλλά τελικά το πρόγραμμα κόλλησε γιατί οι διοικούντες τα TEI θεώρησαν ότι πρόκειται για εμπορική δραστηριότητα...
Hμερομηνία : 02-10-2005

Copyright: http://www.kathimerini.gr

Το ΒΗΜΑ, 24/11/2002 Μια σπουδαία ελληνική πατέντα

ΑΝΤΙΡΡΥΠΑΝΤΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

Μια σπουδαία ελληνική πατέντα

Η Ελλάδα κρατά στα χέρια της μια από τις σπουδαιότερες διεθνώς πατέντες αντιρρυπαντικής τεχνολογίας κατά των πετρελαιοκηλίδων με το όνομα CleanMag που επινοήθηκε και εφαρμόστηκε από το ΤΕΙ Πειραιά με επικεφαλής τον κ. Γ. Νικολαΐδη, καθηγητή στο Τμήμα Φυσικής Χημείας και Τεχνολογίας Υλικών του ΤΕΙ Πειραιά. Πρόκειται για ειδικά μαγνητικά σφουγγαράκια (κόκκους) που επιπλέουν στο νερό και απορροφούν το ελαιόφυλλο μέρος του πετρελαίου. Αν το υλικό ριφθεί στις πέντε-έξι πρώτες ώρες από τη διαρροή πετρελαίου, προλαμβάνει τη ζημιά από την επέκταση της πετρελαιοκηλίδας. Οι κόκκοι συσσωματώνονται στο πετρέλαιο και δημιουργούν κρούστα στην επιφάνεια της θάλασσας φρενάροντας την εξάπλωση της κηλίδας. Στη συνέχεια το υλικό περισυλλέγεται από ένα μαγνητικό σύστημα το οποίο βρίσκεται σε αντιρρυπαντικό σκάφος. Μάλιστα, ακόμη και αν το πετρέλαιο βγει στις ακτές, εφόσον το ειδικό υλικό έχει εγκαίρως τοποθετηθεί και στην πλευρά της ξηράς, οι μαγνητικοί κόκκοι δεν επιτρέπουν την προσρόφηση του πετρελαίου από την άμμο!
Είναι ένα σύστημα νέας τεχνολογίας φιλικότατο προς το περιβάλλον, όπως μάλιστα έχει πιστοποιήσει και το Εθνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών (ΕΚΘΕ) ύστερα από δοκιμές - ακόμη και με την υπόθεση εργασίας ότι έχει κάποια τοξικότητα, αποδείχθηκε ότι αυτή είναι 100 φορές μικρότερη από τα χημικά διασκορπιστικά που χρησιμοποιούνται κατά κόρον. Το κόστος παραγωγής του ειδικού υλικού είναι πολύ φθηνό, ενώ το κόστος του σκάφους CleanMag Ι-Nancy της νέας τεχνολογίας που φέρει το μαγνητικό σύστημα συλλογής (έχει ναυπηγηθεί στο Πέραμα και αποτελεί διεθνές πρωτότυπο) ανέρχεται στο 1/3 του κόστους αντιρρυπαντικών σκαφών (skimer) συμβατικής τεχνολογίας, η τιμή των οποίων φθάνει στο ύψος του 1,5 εκατ. ευρώ!


Το ΒΗΜΑ, 24/11/2002 , Σελ.: A44
Κωδικός άρθρου: B13723A441
ID: 250281

Ηey, Teachers,

ΕΤΠ- 0.03%

Αιγάλεω, 5.5.2008

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ: ΕΤΠ- 0.03%

«Ποιανού η γνώμη έχει μεγαλύτερη βαρύτητα?
Του Ειδικού Τεχνικού Προσωπικού ή του απλού Φοιτητή του Ιδρύματος?
Η απάντηση για τον κοινό Νομοθέτη υπήρξε απλή, απλούστατη …..
Του Φοιτητή ή της Φοιτήτριας «βαραίνει» δεκαπλάσια! Γιατί?
Γιατί έτσι ! …..»

Πολύ Αγαπητοί Συνάδελφοι,

Και εγώ «Μαύρος» είμαι εδώ μέσα, μόνο που μου επιτρέπουν να «ονειρεύομαι» που και που…. Έχω ένα Όνειρο, να μην υπάρχουν «Μαύροι» εδώ μέσα!...
Έχω και ένα σχέδιο να το πετύχω. Το Άρθρο 16 του Συντάγματος, την πλήρη Αυτοδιοίκηση των ΑΕΙ.
Οι συνθήκες εργασίας, η έλλειψη γνώμης, το ωράριο, τα προβλήματα της κάθε μέρας, η θέση και η αξία που δίνεται στο ΕΤΠ, όλα μα όλα, κάποιος τα θέλησε, για τούτο επιμένουν και υπάρχουνε, αυτό πάει να πει άλλωστε «πλήρης Αυτοδιοίκηση» νομικά.
Υπάρχει ο Εσωτερικός Κανονισμός, όχι αυτός που ψηφίστηκε μέσα σε δέκα λεπτά, μα εκείνος που έρχεται, ο καινούργιος.
Εκεί εσείς οι ίδιοι θα καταθέσετε εκείνο που νοιώθετε σωστό για τη δουλειά και την προσφορά σας, Εσείς, κανένας τρίτος.
Τις «Εκκλησίες» τις φτιάχνει το τσιμέντο, οι «Ιδεολογίες» απλά ακολουθούν …..
Αυτά εγώ και άλλοι άλλα.

Ο αφοσιωμένος σας έμπιστος:
Ιωάννης Καζαντζάκης

Η Αρχαία Οδός των Ασεβών

ΙΟΥΝΙΟΣ 2006

Το «συνειδέναι» του Ακαδημαϊκού Δασκάλου κατάντικρυ στο Φοιτητικό Κίνημα

Εμείς, οι Καθηγητές της Ανώτατης Εκπαίδευσης, δεν «καταρτίζουμε» απλά τους Μαθητές μας, τους μορφώνουμε, υπάρχει εδώ μία μεγάλη διαφορά.
Δεν καταδεχόμαστε να «καταρτίσουμε» φτηνοπληρωμένους υποτακτικούς της ντόπιας ή της ξένης ολιγαρχίας, δημιουργούμε, αναπλάθουμε, αντιρρησίες συνείδησης γιομάτους αμφισβήτηση και κουλτούρα παράλληλα με την κατάρτιση!
Εκπαιδεύουμε κατ’ εντολήν της Δημοκρατίας μας τους «Πράκτορές» της, τους «σφυροκέφαλους» & «σιδηροκέφαλους» εκείνους «Ρήγες», που θα ορθώσουν το ανάστημά τους μπροστά σε κάθε καιρική «Χούντα», σε κάθε μόρφωμα δηλαδή πολιτικών & οικονομικών συμφερόντων, τη στιγμή που σαν μόνη «μισθοδοσία» τους αποδέχονται την «δυστυχία» του να παραμένουν Ελεύθεροι. Αν αφαιρέσει κανείς από εμάς την «εξέγερση» & τον «επαναστατημένο χαρακτήρα» της Σκέψης μας, παραμένουμε ένα «σακί με μάταια γραψίματα»! …

Έτσι κάπως, ορίζεται «αισθητικά», η πολύβουη & πολύσπερμη έννοια του Πανεπιστημιακού Ασύλου.

Η Ωραία Ελληνική λέξη «Άσυλο» ( «α» στερητικό συν «σύλη», που σημαίνει φθορά, βλάβη, διαρπαγή ) ηλικίας πέντε περίπου χιλιάδων ετών, που μεταφέρθηκε ως έχει στα Λατινικά ( Asylum ) και απεκεί σ’ ολάκερο τον Ανθρώπινο Πολιτισμό, οφείλει βέβαια την γένεση της σε κείνο που αυτάρεσκα αποκαλείται «Ωραία Ατομικότητα του Πνεύματος».
Η Ελλάδα, έγραφε με θαυμασμό ο Hegel, ταυτίζεται με την «Ουσία», που όμως παράδοξα εξατομικεύθηκε. Το «Γενικό» εκεί νικήθηκε. Κάθε μαζική κατάσταση, ακόμα και εκείνη των γεωγραφικών συνθηκών, παραμερίστηκε προς όφελος αυτής της «Ωραίας Ατομικότητας».
Σαν έδαφος, σαν Χώρα, έχει συσταθεί από ένα πολλαπλό βράχο διάσπαρτο μέσα στη Θάλασσα.
Λείπει επιδεικτικά , η επικυριαρχία της μεγάλης ενιαίας μάζας, η παρουσία για παράδειγμα ενός ποταμού όπως ο Γάγγης ή ο Νείλος, με τις τεράστιες κοιλαδοπεδιάδες του, με τον ομοιόμορφο ορίζοντα που προγράφει τα πάντα στο βάθος και τον Χρόνο. Λείπει με δυο λόγια , η Φυσική Δύναμη του τοπίου της Ανατολής, που τρομοκρατεί το Πνεύμα, που το αναγκάζει να συλλαμβάνει τον εαυτό του σαν κόκκο του «Γενικού».
Στην Ελλάδα τα πάντα βρίσκονται στην Θάλασσα! …
Ένα ελαφρότατο αεράκι αρκεί για ν’ αλλάξουν Μορφή, αρκεί για να θρυμματιστεί το «Γενικό» σε πολλές ανώνυμες και Επαναστατημένες Ατομικότητες, στους Έλληνες, που η καθεμιά της, στηριγμένη στις δυνάμεις της και μόνο, δίνει και απαιτεί εξηγήσεις!....
Στην πορεία των Αιώνων η λέξη «Άσυλο» αλλάζει κατάλυμα και σημασία, πάντα της όμως αυτή η πορεία είναι «ματωμένη», έρχεται σε σύγκρουση με την Άρχουσα Τάξη.
Στεγάζει την Αττική Τραγωδία και κύρια την Κωμωδία και ονομάζεται «Λογείο», ευρίσκεται υπό την προστασία του Διόνυσου του Ελευθερέα.
Το «αρχέγονο» Ρωμαϊκό Δίκαιο πολέμησε με «λαύρα» τα παρόμοια, η Αριστοφανικού τύπου Κωμωδία δεν πρόλαβε ν’ ανέβει στη Σκηνή κι’ ο κατά τόπον «εκατόνταρχος» έλαβε εντολή να «λογχίσει» μέχρι θανάτου ολάκερο το Θίασο πριχού τελειώσει η παράσταση, γιατί οι άθλιοι σατίριζαν τον Πραίτορα που ήτανε μωρός. Έκτοτε τη θέση του «Λογείου» την παίρνει η «Αρένα»! …

Πρόκειται ασφαλώς για ένα «Άσυλο», που παραχωρήθηκε –άδικα- σαν Προνόμιο από τους ίδιους τους Ολύμπιους, σ’ αυτό τον μικρό & αλαζονικό Λαό που τολμούσε να αποκαλεί «βαρβαρικό» ότι δεν ήταν γέννημα θρέμμα του. Εκεί πρέπει να αναζητήσουμε τον στοιχειώδη χαρακτήρα εκείνου που αποκαλείται «Ελληνικό», την κινητικότητα και την ετεραλκή του, την διαλεκτική σχέση που το συνδέει με τον Κόσμο, την Δημοκρατική φινέτσα του και τον εγωτισμό του, την δυνατότητα τελικά του να αντλεί την ενέργεια που απαιτείται για να υπάρχει σαν Πνεύμα!

Έτσι κάπως η «Ιδέα του Ασύλου», η Ιδέα με δυο λόγια της Πανεπιστημιακής Ελευθεριότητας & «Ασυδοσίας», τρύπωσε σαν το «Φίδι» κάτω από την χαραμάδα που άφηνε η «πόρτα των Αρχόντων» κάθε Εποχής, για να μεταβληθεί τελικά σε διαχρονική «Απειλή», σε διαρκή Φοιτητικό ξεσηκωμό, ενάντια σε ότι περιορίζει την Ελευθερία γενικά, δίχως αρχή και δίχως τέλος! ….
Δειλά- δειλά , πρωτοκάνει την εμφάνισή του με τους Ιησουΐτες , τα μέλη της «Εταιρείας του Ιησού», της Societas Jesu, που εξόν από τον περίφημο «όρκο υποταγής», έμειναν Αθάνατοι και από το φιλόδοξο motto: «Κτίστε Πανεπιστήμια και όχι Μοναστήρια»!...
Οι παράξενοι αυτοί Άγιοι, φαντάστηκαν το Πανεπιστήμιο σαν μια μαρμάρινη παλαίστρα, όπου το Πνεύμα διαρκώς ασκείται, «ωσάν να ήταν Ελεύθερο» και το προικοδότησαν με το «Άσυλο», που ίσχυε τον Μεσαίωνα μόνο για το εσωτερικό μίας Καθολικής Εκκλησίας, με πρόθεση να το προστατεύσουν στα γεννητούρια του, στα πρώτα του βήματα!....
Ίσως, οι εμπνευσμένοι αυτοί ταγοί της Ιστορίας, να είχαν διαγνώσει σε τούτη την μεγάλη Ιδέα, την αλληγορική δύναμη της έκφρασης «κόκκος σινάπεως» των Γραφών.
Τον έσπειραν αφειδώς στις νεανικές Ψυχές των Μαθητών τους & φούντωσε, έβγαλε τον «Αιώνα των Φώτων», τους Εγκυκλοπαιδιστές, έκοψε τα κεφάλια Λουδοβίκων και Λουδοβίκων, οργάνωσε κάθε Επανάσταση που άλλαξε τον Κόσμο μας, μετέτρεψε τους απανταχού Φοιτητές σε παθιασμένους από Ιδεαλισμό «Ναΐτες» , που πλημμυρίζουν τις Πλατείες και τους δρόμους με συνθήματα αμφισβήτησης από την Ανατολή μέχρι τη Δύση, απ’ το Βορρά μέχρι τον Νότο σ’ ολάκερη την γήινη σφαίρα , σ’ ολάκερη την Ιστορία.
Έτσι κάπως έγινε δυνατή, η μεταλαμπάδευση της «Ωραίας Ατομικότητας του Ελληνικού Πνεύματος» από Άσυλο σε Άσυλο, από Πανεπιστήμιο σε Πανεπιστήμιο στον Κόσμο, σύμφωνα με πολλούς το έτος 1548 μ. Χ., που ταυτίζεται με τη γέννηση του Έργου Exercitia Spiritualia ( Πνευματικές Ασκήσεις ) του μεγάλου Ιησουΐτη Ιγνάτιου Λογιόλα ( Ignatius de Loyola ).

Ταυρομέτωπα με όλα αυτά, ο Πρωθυπουργός της Χώρας εξέφρασε τις αντιρρήσεις του στο Κοινοβούλιο ( 26.5.2006) για το «Άσυλο» λέγοντας: «..Πως δεν μπορεί ούτε να θίγει την Ελευθερία (sic), ούτε να υποθάλπει εγκληματικές ενέργειες, καταστροφικές δράσεις ή βίαιες επιθέσεις εναντίον διδασκόντων και διδασκομένων…», τον έπεισαν, πως πρέπει να «διορθώσει» με δυο λόγια τον “Παρθενώνα”, και εξέλαβε ετούτα τα «ματωμένα πράγματα» σαν «άπλυτα κουρέλια» και τα έστειλε στο «καθαριστήριο» της Κρατικής καταστολής για να λάμψουν ! …
Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε αυτή τη στάση, δε μένει παρά να φανταστούμε ότι στο παρασκήνιο, μέσα σε μία Ρωμαϊκής εμπνεύσεως Quintus τέλος πάντων, κάποιοι, σαν τον γνωστό από το Καβαφικό Έργο «Ηγεμόνα εκ’ Δυτικής Λιβύης», που αν και σφοδρά διαπλεκόμενοι, «μήτε βαθείς στες σκέψεις είναι, μήτε τίποτα, κάποιοι τυχαίοι, αστείοι άνθρωποι», που παρ’ όλα αυτά επιμένουν, θέλουν να βάλουν τάξη στην Παιδεία μας, να «κουρέψουν ξανά με την ψιλή τους Φοιτητές», να τους στρώσουν στο διάβασμα και όχι στις Πορείες αλλιώς εργάτες στη φάμπρικα, να μετατρέψουν αυτούς τους «αλυτάρχες του Πνεύματος», τους επηρμένους Καθηγητάδες των ΑΕΙ, σε κοινούς Δημόσιους Υπαλλήλους με Manager, κάρτα παρουσίας, άδεια για να δημοσιεύουν τις απόψεις τους στον Τύπο κτλ. κτλ. και όλα αυτά όχι απλά γιατί έτσι, αλλά γιατί θα πρέπει να αντιληφθούμε από δω και πέρα το Πανεπιστήμιο, σαν μια δική τους Αστική Επιχείρηση ! ….

Κατάντικρυ ακριβώς η Νεολαία μας , με τα συνθήματά , τις Σημαίες και τον ανένδοτο Αγώνα της!
(Κεχαρημένο ήπαρ φαίνεται πως έχουμε εμείς οι Έλληνες, σ’ Ελυτονήσια Ναυαγοί κι’ Αθάνατοι!... καθώς μας λέγει και ο Ποιητής ).
Πρόκειται εδώ απλά για την «La route antique des hommes pervers», για την «Αρχαία Οδό των Ασεβών», πεπατημένη για τους Ανθρώπους της Τέχνης και του Πνεύματος, που ακολούθησαν πιστά από ιδρύσεως του Ελληνικού Κράτους όλα τα ΑΕΙ, για να υψώσουν με τον μόχθο τους τη Χώρα μας μέσα σε τρεις μόλις «ζωές» εξηντάρηδων (τη μια δίπλα στην άλλη) από Τουρκοχώρι που ήτανε, σε μέλος της Ένωσης!

Ο Αύγουστος, ο τρομερός αυτός Ρωμαίος Αυτοκράτορας, καθώς μας λέγει η παράδοση, είχε καλέσει σε σύσκεψη εργασίας στο θερινό ανάκτορό του, τον τότε «Υπουργό Παιδείας» μαζί με τους συμβούλους του και για την «contra» το λυρικό Ποιητή Οράτιο, προστατευόμενο του φίλου του Μαικήνα. Άφηνε πρώτα τους «κρατικούς» για να μιλούνε και ύστερα - κατά το κέφι του - τον Ποιητή, για τον αντίλογο. Ο κοντός, χοντρός και καραφλός αυτός σαρανταπεντάρης ( η περιγραφή ανήκει στον ίδιο) είπε πως επινόησε ειδικά τη λέξη «plagosus» ( στα Ελληνικά σημαίνει «δάρτης», από την ίδια ρίζα η αγγλική λέξη «plague» δηλαδή «πανούκλα» - μάστιγα ), για να χαρακτηρίσει τις απόψεις των παρευρισκομένων αυλικών και τον συμβούλεψε να τους πετάξει με τις κλωτσιές και να αποφασίσει από μόνος του για την Παιδεία, πράγμα και που έγινε τελικά. Ο Αύγουστος μάλιστα απέδειξε την ευγνωμοσύνη του τυπώνοντας τις Ωδές του Οράτιου κατά χιλιάδες και μοιράζοντας τις σα διδακτικό βιβλίο στα Λύκεια, γεγονός που εξηγεί το πώς σώθηκε ότι έγραψε και δεν έγραψε ο Ποιητής μέχρι τις μέρες μας αντίθετα με άλλους συγχρόνους του, που το έργο τους σχεδόν χάθηκε.

Γενικά μιλώντας , η κρατική Ανώτατη Εκπαίδευση μας προσφέρει «χρυσά μήλα μέσα σε ασημένιες κούπες».
Η κάθε Κυβέρνηση, ο Ιδιώτης, μπορεί να της πάρει βέβαια τις «κούπες» της, μα σύντομα θα διαπιστώσει πως δεν μπορεί να τοποθετήσει μέσα τους παρά πατάτες! ….